Leren in lijdenstijd…
Thema: “Leer mij, o Heer’, Uw lijden recht betrachten”
Zingen: lied 177, 181 en 218 van het ‘oude’ liedboek der kerken.…
Intro: bijzondere Man, merkwaardige afkomst, merkwaardige verhalen rondom geboorte, toen Hij 12 was, wist Hij meer dan alle toenmalige theologen, opereert bijzonder, kreeg vreemde bijnamen: ‘vriend van hoeren en tollenaren’, met wie Hij immers optrok, ‘veelvraat’, ‘wijnzuiper’, sprak nota bene met vrouwen en zelfs met vrouwen die veracht werden vanwege hun ‘werk’ of afkomst, wees niemand af die echt om hulp zocht, maar wierp de gevestigde theologen met strikvragen en huichelarij met een kluitje in het riet en gebruikte dan zelfs grote scheldwoorden “adderengebroedsel”.
Spannend hoe het met die Man afloopt. Laten we vanmiddag blikken werpen op het meest indrukwekkende levensverhaal…
Zang Lied 177 : 1 en 2
Matt. 11 : 1 – 19
Johannes de Doper was Hem vooruit gegaan, de wegbereider, ‘de engel voor Hem uit’, had Hem gedoopt, had toen de stem van God de Vader gehoord en God de Geest gezien in de gedaante van een duif. Johannes had toen verteld Wie Jezus was en ineens, een tijdje later zien we hem in de gevangenis zitten:
Zang Lied 177 : 3 en 4
Matt. 22 : 1 – 14
Het is altijd spannend om te zien wat iemand die weet dat zijn levenseinde nadert zijn kinderen of vrienden mee wil geven. In de laatste week van Jezus’ leven zien we dat Hij Zijn volgelingen nog het nodige wil leren. Het laatste onderwijs van Jezus gaat over de toekomst, over wat er na Zijn dood zou gebeuren:
- Grote verdrukking.
- Voorzegging/profetie verwoesting van Jeruzalem
- Zijn terugkomst.
- Appèl om talenten te gebruiken voor Zijn Koninkrijk.
- Appèl om in Zijn Naam, namens Hem dus, goede werken te doen, niet om te verdienen, juist niet, maar om te delen, want we hebben het van Hem geleerd: “Het is beter te geven dan te ontvangen”.
Kort tevoren heeft Hij bijzonder onderwijs gegeven over de verhouding tussen Jodendom en Christendom, avant la lettre…
- Er is nog een groep die van deze stal niet is, die moet ik toebrengen.
- Als de uitgekozenen niet willen, ga Ik andere mensen roepen (Velen zijn geroepen, weinige uitverkoren is de perspectiefrijkste tekst). Laatsten zullen de eersten zijn.
- De laatsten (de geroepenen) krijgen dezelfde beloning als de eersten.
Zang lied 177 : 5 en 6
Existentiële twijfel: Johannes 12 vanaf vers 20:
Zang: lied 181 : 1 en 2
Pilatus’ macht en oordeel: Joh. 18 : 28 – 19 : 15.
Zang: lied 181 : 3 en 4
Rol Joden in het proces: Mat. 27 : 22 – 26 en Lucas 23 : 33 – 35. Vervangingstheologie, het zijn de Joden niet, Heer Jesu, die U kruisten” Jacobus Revius.
Zang: lied 181 : 5 en 6
De waarom-vraag
Waarom, waarom verlaat Gij Mij? Mat. 27 : 44 – 51.
Zang 218.
Lucas 24 : 1 – 12 en 1 Cor. 15:
De Opstanding is de kern, van waaruit wij leven, geloven, zijn.
Wat zoekt gij de Levende bij de doden.
Leeft u vanuit de opstanding of vanuit de begraven Jezus, de God is dood-cultuur of de Jezus leeft en ik met Hem-cultuur.
Zingt en belijdt u:
- Nu jaagt de dood geen angst meer aan?
- Zou ik nog vrezen nu Hij eeuwig leeft?
- Waar is uw prikkel, dood wat dreigt gij mij?
Herkent u het opstandingsgeloof bij de verdrukte kerk, bij de slachtoffers van ISIS, bij uwzelf, uw kinderen, uw kleinkinderen?
Een merkwaardige Man, over Wie we 2000 jaar later niet uitgedacht raken en uit Wiens opstandingskracht wij leven… Hij leerde: “Wie in Mij gelooft, zal nimmermeer sterven, maar het licht des levens hebben”. In Zijn licht leven we en gedenken we Zijn lijden maar vieren we Zijn opstanding, de overwinning op de dood!!! Hem zij de glorie!!!
Aankondigingstekst…
Voor de tijdgenoten van Hem moet het een spannende vraag geweest zijn, hoe het zou gaan aflopen. De Heere Jezus deed veel wonderen, vertelde de bijzonderste gelijkenissen, trapte de toenmalige geestelijkheid en dode orthodoxie op de tenen, deed bijzondere oproepen, draaide met Zijn zaligsprekingen de traditionele rollen om, sprak over Zijn Koninkrijk, etc. etc. De grote vraag zal geweest zijn: “Hoe loopt dit af.” Welnu, na een huldiging met veel ‘maranatha’ en palmtakken begint een bijzondere week die met de climax “Kruisig Hem, weg met Deze” en de bij dat woord gevoegde daad leek te eindigen. Ook Zijn dood ging met veel bijzonders gepaard. Midden op de dag is het drie uur pikkedonker. Gestorven mensen stonden op en liepen uit hun graven. Het tempelgordijn scheurt in twee stukken. Er is een aardbeving. Er zijn splijtende rotsen. Een Romeinse topmilitair doet een opmerkelijke geloofsbelijdenis. En dan na een paar dagen nog opmerkelijker: een open graf, een opgestane Heer’ en Heiland!
Cor Verkade komt er na eerder over het geestelijke gedachtengoed van Godfried Bomans en over de wonderbaarlijke geboorte van de Heere Jezus gemediteerd te hebben op zijn karakteristieke wijze bij ons over spreken
Paaspreekvragen:
- We zongen “nu jaagt de dood geen angst meer aan” en beleven we dat ook zo? Hoeveel procent beheerst angst ons leven en hoeveel procent vinden we acceptabel en hoe komt het verschil? Wat is de oorzaak van de angst?
- We zongen “want alles, alles is voldaan”. Is dat bij onszelf ook dé reden dat we geen angst meer hoeven te hebben? Zijn we ook zo stellig erover dat alles, alles voldaan is? Leven we vanuit deze werkelijkheid?
- Citaat: “Jezus is opgestaan uit het graf en nu wij nog”… Leven we na Pasen vanuit de opstanding van Jezus? Zijn we zelf ook met Hem uit het graf opgestaan?
- Beseffen we dat als Jezus niet uit het graf opgestaan was ons geloof en ons leven zinloos waren?
- Herkennen we in onze omgeving dat de Nederlandse cultuur/maatschappij Jezus in het graf gelegd heeft?
- Herkennen we het gevaar van de dominantie van het trio ratio, empirie (= zintuigelijke waarneming) en logica voor ons geloof en onze geloofsovertuiging en hoe wapenen we ons tegen dit trio?
- Zou ons geloof mooier of minder mooi, sterker of zwakker zijn als ons geloof logisch beredeneerbaar was en we niet de meest ongelofelijke feiten geloven?
- Welke vragen die we hadden werden in de paaspreek behandeld en afdoende?
- Welke vragen die we hadden werden in de paaspreek niet behandeld?